Een occlusale stabilisatieopbeetplaat – ofwel een splint – wordt in de praktijk vaak toegepast als bescherming tegen de gevolgen van bruxisme. Maar er zijn ook andere goede redenen om een splint te indiceren, zoals bijvoorbeeld ondersteunend in het behandelen van een tendomyalgie. Een belangrijk voordeel van een splint is dat het een eenvoudige en relatief goedkope manier is om gebitselementen te beschermen tegen de gevolgen van overbelasting. Helaas wordt het vervaardigen van een goede splint door veel collegae als lastig ervaren. Vaak worden problemen met de occlusie op de splint of het helemaal niet passen van de splint genoemd. Toch is het maken van een splint die in één keer past en die zonder (of met minimale correctie) geplaatst kan worden, niet eens echt moeilijk.
In deze cursus leert u hoe u een goed passende splint maakt en wat de indicaties zijn voor splinttherapie. Ook wordt stilgestaan bij de beschikbare wetenschappelijke literatuur over splinttherapie.
